فرمایش مهم امام زمان در غیبت صغری خطاب به شیعیان!
امام عصر سلام الله علیه از طریق محمد بن عثمان دومین وکیل خویش در زمان غیبت صغری، خطاب به همه‌ی شیعیان فرمودند:
«برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که همانا فرج و گشایش شما در آن است.»(1)
امام عصر سلام الله علیه از طریق محمد بن عثمان دومین وکیل خویش در زمان غیبت صغری، خطاب به همه‌ی شیعیان فرمودند:
«برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که همانا فرج و گشایش شما در آن است.»(1)
روایات رسیده از پیشوایان ما، امام و حجت خدای (تعالی) را به منزله‌ی کعبه معرفی کرده است. این مردم اند که باید برای زیارت بیت الهی، رنج سفر بر خویش هموار کنند و با جان و دل به گرد خانه حق ( جل جلاله) طواف کنند، هیچ گاه کعبه برای زیارت کسی از جای خویش حرکت نمی‌کند!
یک صد و بیست و چهار هزار پیامبر آسمانی برای هدایت بشر مأموریت یافتند. اما واکنش انسانها در برابر این سفیران نور چه بود؟
برخی را با ارّه به دو نیم کردند (حضرت زکریا)، بعضی دیگر را زنده زنده در آتش سوزاندند(حضرت جرجیس)، برخی را مظلومانه سر بریدند(حضرت یحیی)، دسته‌ای را مجنون و ساحر نامیدند و مابقی را تکذیب کردند و به جز اقلیتی مؤمن به آنان ایمان نیاوردند!
حاکمان جور یازده امام مظلوم و معصوم شیعه را، یکی پس از دیگری،مظلومانه و غریبانه به شهادت رساندند.
هم اینک تنها و تنها یک گزینه پیش روی بشریت قرار دارد. فقط یک منجی برای انسانها باقی مانده است. راه نجات دیگری فراروی بشریّت متصوّر نیست. باید به ذخیره‌ی خدا در روی زمین –که وارث کمالات همه‌ی انبیا و اولیای الهی و خلاصه و عصاره‌ی آنهاست – پناه برد و به ساحت آن امام همام که هادی مهدی است، تمسک جست.
این محرومیت از خلیفه واقعی خدا در روی زمین و عواقب آن که بی عدالتی ها و ظلم ها و ... را شامل می شود، ساخته و پرداخته خود بشر و مخصوصا غفلت شیعیان است.
_________
پ.ن : اگر خواهان ریشه کنی فقر و بیداد و ظلم هستیم باید حجت خدا را طلب کنیم!
مرحوم نجفی قوچانی نویسنده‌ی سیاحت غرب که این کتاب را در خصوص سیر و سیاحت ارواح نیکوکاران و زشت‌کاران پس از مرگ، به شیوه‌ای جذاب و گیرا به رشته‌ی تحریر درآورده است در قسمتی از این کتاب با عنوان «در بیان دیداری از برهوت» می‌نویسد:
قدم زنان به خیمه‌ای نزدیک شدیم که صاحبش مشغول اصلاح اسلحه‌ی خود بود و زمزمه داشت و می‌خواند:
منتظران را به لب آمد نفس / ای ز تو فریاد، به فریاد رس
و از خیمه‌‌ی دیگر زمزمه شنیدم:
ما همه موریم، سلیمان تو باش / ما همه جسمیم، بیا جان تو باش (بقیه داستان در ادامه مطلب)
در کتاب زیبای مجالس حضرت مهدی سلام الله علیه صفحه 109 داستانی آمده از شاعری به نام سید حلاوی که از رنج ها و غم های شیعیان به محضر امام زمان گلایه میکند و آن حضرت در پیغامی جانسوز جواب آن شاعر را میدهند :
سید حلاوی یک قصیده شکواییه‌ای ساخت که در آن به امام زمان عجل‌الله‌فرجه شکایت‌ها داشت، با این مضمون:
یابن العسکری کجا هستید؟ شیعیان شما را آزار می‌کنند. فلان دسته از شیعیانت گرفتار شده‌اند و دچار رنج و شکنجه و بلا و محنت هستند. در این اشعار بلاهای که بر شیعیان مختلف رخ داده است به نظم کشیده شده است.
این اشعار را این طرف و آن طرف در دو سه جلسه خوانده بود. یکی دو نفر از اوتاد (اشخاصی که عموما در کنار حضرت مهدی در حال خدمت گذاری هستند) نجف در عالم رؤیا به حضور مبارک حضرت بقیةالله سلام‌الله‌علیه شرفیاب شدند.
حضرت به آنها فرمودند: بروید به سید بگویید: سید! اینقدر دل من را مسوزان، اینقدر سینه مرا کباب مکن، اینقدر ناراحتی شیعه را به گوشم مرسان، من از شنیدن آن متاثر می شوم...
” لَیْسَ الْاَمْر بِیَدی “ سید! کار به دست من نیست، به دست خداست. دعا کنید خدا فرج مرا برساند تا شیعیانم را از این شکنجه‌ها نجات دهم.
______
پ.ن: قربان محبتت یا بقیة الله، قربان آقاییت ای پدر مهربان، ما فکر میکنیم که شما مشکلات و غم های ما را نمیبینید و راحت به زندگی خود در غیبت کبری به ادامه میدهید!!
خدایا! به سوز سینه امام حسین (ع)، به سوز سینه خواهر و دختران یتیمش، همین ساعت درد و غم و سختی های شیعه را با ظهور آن حضرت خاتمه عنایت بفرما..!
در این مجال دو داستان از کتب کرامات المهدی و شیفتگان حضرت مهدی (عج) که خود مولا بقیة الله امر به دعا برای تعجیل در امر ظهور ایشان را میفرمایند، را برای سروران عزیز نقل مینماییم:
ای کاش مسلمانان جهان ، این کلام الهی را در کتاب آسمانی خویش باور می‌کردند که «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین»
ای کاش صدها میلیون مسلمانی که هر روز و بارها در نمازهای روزانه‌ی خویش «اهدنا الصراط المستقیم» می‌گویند، از پیامبر مهربان خویش در حجة الوداع می‌شنیدند و می‌پذیرفتند که در این عصر و زمانه، تنها راه رهایی و یگانه راه رستگاری یعنی صراط مستقیم، تو هستی.
تو فصل مشترک میان تمام ادیان و مکاتبی، اما افسوس که در میان شیعیان، هنوز زبان مشترک و عزم راسخی برای دم زدن از تو دیده نمی‌شود. ای کاش لحظاتی با خویشتن خلوت می‌کردیم و از خود می‌پرسیدیم : آیا به راستی خداوند حکیم، این ولّیِ معصوم و مظلوم خویش را برای این آفریده است که قرن‌های متمادی در پس پرده‌ی غیبت بماند و بشر هم در ظلمت و بدبختی دست و پا بزند؟
ای کاش لااقل شیعیانت ذره‌ای از غربت و مظلومیت تو را درک می‌کردند و با رفتار و گفتار خویش نمک بر زخم‌های دلت نمی‌پاشیدند. کاش به دنبال پاسخی برای این سؤال می‌گشتیم که آیا غیبت ولی خدا سرنوشت محتوم و تغییر ناپذیر الهی است و یا این ما هستیم که تا کنون او را نخواسته‌ایم و ظهورش را طالب نبوده‌ایم؟
کاش متوجه می‌شدیم که فرمول ظهور، سخت و پیچیده نیست و این آگاهی، بیداری، درخواست و دعای ماست که ظهور را پیش از موعد مقرّر خواهد زد و غفلت و خواب‌آلودگی ما از جمله علل اساسی در تأخیر ظهور حجت خداست.
ای کاش می‌دانستیم در دعا برای ظهورت چه اسراری نهفته است و چه برکات و آثاری بر آن مترتّب است.اگر پیام هایت را جدی گرفته بودیم، اگر از این غفلتی که ریشه در دوازده قرن دوران غیبت دارد فاصله می‌گرفتیم، اگر همه با هم یک دل و یک پارچه از درگاه حضرت حق، ظهور نورانی‌ات را خواستار می شدیم، اگر آماده‌ی پذیرش و تحمل شما و اطاعت از اوامرت می‌شدیم چه بسا هم اکنون ظهور صورت پذیرفته بود.
______
پ.ن: غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد / از شما دور شدن زار شدن هم دارد ...
گاهی با این سوال مواجه میشویم که چرا باید برای ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دعا کنیم در حالی که طبق وعده حتمی خدا بالاخره ظهور محقق خواهد شد؟
در جواب توجه شما را به داستان بنی اسرائیل و روایت جالب امام صادق(علیه السلام) جلب میکنیم:
در مورد لزوم دعا برای تعجیل در فرج و نقش دعا در زودتر فرا رسیدن ظهور، حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد چهل روز به درگاه خداوند گریه و ناله کردند. خداوند متعال به موسی و هارون(علیهما السلام) وحی فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهند و این در حالی بود که از چهارصد سال غیبت موسی، صد و هفتاد سال باقی مانده بود و خداوند به واسطه ی دعای بنی اسرائیل از آن صد و هفتاد سال صرف نظر کرد.
آن گاه امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
شما شیعیان نیز اگر چنین تضرّع و زاری کنید( و فرج ما را بخواهید) خداوند فرج ما را می رساند ولی اگر دست روی دست بگذارید( و بی تفاوت بمانید) وقتی کار به نهایت رسید فرج فرا می رسد.
______
پ.ن: دوستان و سروران گرامی اگر بی تفاوت باشیم و ظهور منتقم خون خدا و انتقام گیرنده از ظالمان را از خدا نخواهیم خدای ناکرده بلاهای بدتر از وضع موجود در جامعه گریبان ما را خواهد گرفت و همین امنیتی که به برکت وجود حجت خدا در این شیعه خانه آن امام مهربان پا برجاست ممکن است از دست رفته و کار به نهایتی برسد که دیگر از فرط ظلم غیر قابل تحمل آن پدر رئوف را بخواهیم.
پس تا وقت از دست نرفته بخوانیم: الهی عظم البلا...
اللهم عجل لولیک الفرج.
منبع: به نقل از تفسیر عیاشی، ج 2 ، ص 155
در مطالب قبلی عرض شد چرا باید امام زمان (علیه السلام) را از خدا بخواهیم ؟
در ادامه این موضوع مطرح میشود که اساساً دعا برای ظهور آن حضرت طبق استناد به دو روایت زیر، واجب است!
حضرت جوادالائمه(علیه السلام) فرموده اند:در زمان غیبت انتظار ظهور مهدی(علیه السلام) واجب است.
و حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) نیز در عالم مکاشفه به مرحوم میرزا محمد باقر فقیه ایمانی فرمودند:
در منبرها به مردم بگویید و به آنان دستور دهید توبه نموده و درباره ی تعجیل ظهور حضرت حجّت(ارواحنا فداه) دعا نمایند. دعا برای آمدن آن حضرت مانند نماز میّت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن عده ای از دیگران ساقط شود بلکه مانند نمازهای پنج گانه است که بر هر فرد بالغ واجب است که برای ظهور امام عصر(علیه السلام) دعا کند.
______
پ.ن: حال سوالی که مطرح میشود توسط بسیاری از دوستان روشن فکر! که از کجا آمده که برای ظهور آن حضرت دعا کنیم و جوابی که ما می دهیم نه از سر هوا و هوس و دلتنگی که از نصّ روایت معصوم سرچشمه گرفته و ما از خود حرفی نداریم..
پ.ن دوم: خدایا اگر تا به حال این واجب فردی از ما قضا شده به کرمت ببخش ... اللهم عجّل لولیک الفرج
منابع:
1-صحیفه ی مهدیه، ص 89
2-مکیال المکارم، ج1 ، ص 438
بدا به معنی کار و اراده ای است که ذات اقدس خداوند حکم و تقدیر خویش را تغییر داده و تقدیر متفاوتی قرار میدهد . پس بدا پذیر بودن زمان ظهور حضرت بقیةالله یعنی ممکن است تقدیر خدا درباره روز و ساعت ظهور ایشان طبق شرایطی خاص مورد تغییر واقع شود. برای روشن تر شدن، روایت داستانی زیر را مرور میکنیم:
در زمان ادریسِ پیامبر، وقتی حضرت ادریس (علیه السلام) مورد حمله ی حکومت طغیان گر زمان خویش قرار گرفت از میان مردم غایب گردید.
در دوران غیبت او، پیروانش که در نهایت سختی و شدّت قرار داشتند تصمیم گرفتند در برابر خدا توبه نمایند. این بازگشت و پشیمانی واقعی باعث شد که خداوند دوران غیبت او را کاهش بخشد. ادریس ظاهر شد و حاکم ستمگر در برابر او به ذلّت افتاد. همچنین است اگر مردم در زمان غیبت به صورت دسته جمعی توبه نموده و قصد بر یاری امام نمایند امید آن است که خداوند طومار غیبت را درهم بپیچد و آن بزرگوار را ظاهر کند.(1)
در کتاب وزین صحیفه مهدیه جریانی از مکاشفه یکی از علمای قم این گونه آورده شده:
حضرت سیّدالشهداء(علیه السلام) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:
... مهدی ما (علیه السلام) در عصر خودش مظلوم است. تا می توانید درباره ی او سخن بگویید و قلم فرسایی کنید. آن چه درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره ی همه ی معصومین(علیهم السلام) گفته اید، چون حضرات معصومین همه در عصمت، ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر مهدی ما(علیه السلام) است سزاوار است درباره ی او مطلب گفته شود.
امام حسین(علیه السلام)در خاتمه فرمودند: باز تأکید می کنم که درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید. مهدی ما مظلوم است. بیش از آنچه نوشته و گفته شده، باید درباره اش نوشت و گفت.
______
پ.ن: همین جریانات و نوشته ها که به ما رسیده ما را بس که تمام وقت خود را برای امام حاضر خود بگذاریم ، خدایا به ما و دوستان ما این توفیق را عنایت بفرما !
فعــلا نه
