غفلت شیعه و دل گویه ای با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
ای کاش مسلمانان جهان ، این کلام الهی را در کتاب آسمانی خویش باور می‌کردند که «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین»
ای کاش صدها میلیون مسلمانی که هر روز و بارها در نمازهای روزانه‌ی خویش «اهدنا الصراط المستقیم» می‌گویند، از پیامبر مهربان خویش در حجة الوداع می‌شنیدند و می‌پذیرفتند که در این عصر و زمانه، تنها راه رهایی و یگانه راه رستگاری یعنی صراط مستقیم، تو هستی.
تو فصل مشترک میان تمام ادیان و مکاتبی، اما افسوس که در میان شیعیان، هنوز زبان مشترک و عزم راسخی برای دم زدن از تو دیده نمی‌شود. ای کاش لحظاتی با خویشتن خلوت می‌کردیم و از خود می‌پرسیدیم : آیا به راستی خداوند حکیم، این ولّیِ معصوم و مظلوم خویش را برای این آفریده است که قرن‌های متمادی در پس پرده‌ی غیبت بماند و بشر هم در ظلمت و بدبختی دست و پا بزند؟
ای کاش لااقل شیعیانت ذره‌ای از غربت و مظلومیت تو را درک می‌کردند و با رفتار و گفتار خویش نمک بر زخم‌های دلت نمی‌پاشیدند. کاش به دنبال پاسخی برای این سؤال می‌گشتیم که آیا غیبت ولی خدا سرنوشت محتوم و تغییر ناپذیر الهی است و یا این ما هستیم که تا کنون او را نخواسته‌ایم و ظهورش را طالب نبوده‌ایم؟
کاش متوجه می‌شدیم که فرمول ظهور، سخت و پیچیده نیست و این آگاهی، بیداری، درخواست و دعای ماست که ظهور را پیش از موعد مقرّر خواهد زد و غفلت و خواب‌آلودگی ما از جمله علل اساسی در تأخیر ظهور حجت خداست.
ای کاش می‌دانستیم در دعا برای ظهورت چه اسراری نهفته است و چه برکات و آثاری بر آن مترتّب است.اگر پیام هایت را جدی گرفته بودیم، اگر از این غفلتی که ریشه در دوازده قرن دوران غیبت دارد فاصله می‌گرفتیم، اگر همه با هم یک دل و یک پارچه از درگاه حضرت حق، ظهور نورانی‌ات را خواستار می شدیم، اگر آماده‌ی پذیرش و تحمل شما و اطاعت از اوامرت می‌شدیم چه بسا هم اکنون ظهور صورت پذیرفته بود.
______
پ.ن: غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد / از شما دور شدن زار شدن هم دارد ...
