یکی از بزرگترین دردها این است که نسل به نسل جامعه‌ی شیعه با غیبت امام خو گرفته و مطلبی با این اهمّیّت برایش عادی شده است.
خیلی‌ها گمان می برند غیبت امام عصر سلام الله علیه و استمرار آن از مقدّرات حتمی خدا بوده و اعمال و کردار مخالفین و موافقین آن حضرت در اصل غیبت و طول کشیدن آن بی‌تأثیر است.
یک صد و بیست و چهار هزار پیامبر آسمانی برای هدایت بشر مأموریت یافتند. اما واکنش انسانها در برابر این سفیران نور چه بود؟
برخی را با ارّه به دو نیم کردند (حضرت زکریا)، بعضی دیگر را زنده زنده در آتش سوزاندند(حضرت جرجیس)، برخی را مظلومانه سر بریدند(حضرت یحیی)، دسته‌ای را مجنون و ساحر نامیدند و مابقی را تکذیب کردند و به جز اقلیتی مؤمن به آنان ایمان نیاوردند!
حاکمان جور یازده امام مظلوم و معصوم شیعه را، یکی پس از دیگری،مظلومانه و غریبانه به شهادت رساندند.
هم اینک تنها و تنها یک گزینه پیش روی بشریت قرار دارد. فقط یک منجی برای انسانها باقی مانده است. راه نجات دیگری فراروی بشریّت متصوّر نیست. باید به ذخیره‌ی خدا در روی زمین –که وارث کمالات همه‌ی انبیا و اولیای الهی و خلاصه و عصاره‌ی آنهاست – پناه برد و به ساحت آن امام همام که هادی مهدی است، تمسک جست.
این محرومیت از خلیفه واقعی خدا در روی زمین و عواقب آن که بی عدالتی ها و ظلم ها و ... را شامل می شود، ساخته و پرداخته خود بشر و مخصوصا غفلت شیعیان است.
_________
پ.ن : اگر خواهان ریشه کنی فقر و بیداد و ظلم هستیم باید حجت خدا را طلب کنیم!
به مناسبت ایام شهادت حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیه تمثیل و تشبیهی از حضرت مهدی صلوات الله علیه و جد بزرگوارشان حضرت موسی بن جعفر خالی از لطف نیست:
ای موعود انبیاء و منجی انسان ها!
ای مهربانترین...
ای کاش اهل عالم می‌دانستند که با آمدنت، چه سعادتی به آنان روی خواهد آورد که نه چشمی آن را دیده و نه گوشی آن را شنیده.
ای کاش مسیحیان جهان می‌دانستند که مسیح علیه السلام خود دلداده‌ی توست و برای ظهورت لحظه شماری می کند تا از آسمان فرود آید، در نماز به تو اقتدا کند و پیروان خویش را به تبعیت از تو فرا خواند که اگرعیسی (ع) بنا به ضرورت و برای اتمام حجت، مرده‌ای را زنده می‌کرد، تو ای مقتدای مسیح (ع) ، زمین و زمان ، جهان و اسلام و قرآن را زنده خواهی کرد.
«السلام علیک یا امام المسیح».(1)
______
پ.ن:برگرفته از آیه 17 سوره حدید ((بدانید که زمین را خدا پس از مرگ زنده می گرداند. ما آیات و ادله قدرت خود را برای شما بیان کردیم تا مگر فکر و عقل به کار ببندید.)) که تاویل به زمان ظهور امام زمان علیه السلام شده در روایات.
(1)-صحیفه مهدیه :۵۸۲ ،(زیارت حضرت بقیۀ الله سلام الله علیه که در مشکلات و سختی‌ها خوانده میشود.)
از مصادیق غربت امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) این است که آن وجود سرار مهر و رحمت را، مرد خون و کشتار معرفی کرده‌اند. تا آن جایی که حتی برخی دوستداران حضرت نیز دائما از شمشیر آن جناب و گردن‌هایی که با آن شمشیر زده خواهد شد، سخن بر زبان می‌رانند. گویا بناست آن حضرت تمام گنهکاران را از دم تیغ بگذرانند.(لطفا ادامه مطلب را مطالعه بفرمایید.)
گاهی با این سوال مواجه میشویم که چرا باید برای ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دعا کنیم در حالی که طبق وعده حتمی خدا بالاخره ظهور محقق خواهد شد؟
در جواب توجه شما را به داستان بنی اسرائیل و روایت جالب امام صادق(علیه السلام) جلب میکنیم:
در مورد لزوم دعا برای تعجیل در فرج و نقش دعا در زودتر فرا رسیدن ظهور، حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طولانی شد چهل روز به درگاه خداوند گریه و ناله کردند. خداوند متعال به موسی و هارون(علیهما السلام) وحی فرمود که آنها را از دست فرعون نجات دهند و این در حالی بود که از چهارصد سال غیبت موسی، صد و هفتاد سال باقی مانده بود و خداوند به واسطه ی دعای بنی اسرائیل از آن صد و هفتاد سال صرف نظر کرد.
آن گاه امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
شما شیعیان نیز اگر چنین تضرّع و زاری کنید( و فرج ما را بخواهید) خداوند فرج ما را می رساند ولی اگر دست روی دست بگذارید( و بی تفاوت بمانید) وقتی کار به نهایت رسید فرج فرا می رسد.
______
پ.ن: دوستان و سروران گرامی اگر بی تفاوت باشیم و ظهور منتقم خون خدا و انتقام گیرنده از ظالمان را از خدا نخواهیم خدای ناکرده بلاهای بدتر از وضع موجود در جامعه گریبان ما را خواهد گرفت و همین امنیتی که به برکت وجود حجت خدا در این شیعه خانه آن امام مهربان پا برجاست ممکن است از دست رفته و کار به نهایتی برسد که دیگر از فرط ظلم غیر قابل تحمل آن پدر رئوف را بخواهیم.
پس تا وقت از دست نرفته بخوانیم: الهی عظم البلا...
اللهم عجل لولیک الفرج.
منبع: به نقل از تفسیر عیاشی، ج 2 ، ص 155
یکی از علماء که عمر خود را در مسیر تبلیغ برای امام عصر(علیه السلام) سپری کرده است، می گوید:
من در طول عمر خود کارها و اشتغالات فراوان دینی داشته ام. بسیار درس خوانده ام و بسیار تدریس کرده ام.ریاضت های شرعی،عبادت ها،تهجّدها و بیداری های فراوان شبانه داشته ام.منبرهای زیاد رفته ام.مناظرات گوناگون با ارباب ادیان داشته ام.آثار قلمی دینی نگاشته ام.مطالعات فراوان در کتب مختلف نموده ام و...اما به هیچ یک از آنها برای لحظه ی مرگم دل نبسته ام و اعتماد و آرامش قلبی لازم را ندارم هرچند که همه و همه ی کارها خالص و مؤثّر دینی بوده است.
امّا آنچه که بدان دل بسته و مطمئن هستم،آن است که در طول عمرم حضرت مهدی(علیه السلام)را دوست داشته ام و توفیق خدمت به آن حضرت را یافته ام لذا امیدی قریب به یقین دارم که حضرت در هنگام مرگ با اشاره ای به ملک الموت مرا از این مهلکه سالم و سربلند می رهاند.
______
پ.ن: حقیر و دوستانی که به یاد آن محبوب انتشار دهنده مطلبی هستیم به همین عنایت و گوشه چشم آن نظر کیمیاگر محتاجیم. مولا نظری به حقّ مادرت زهرا(سلام الله علیها)
منبع: به نقل از آفاق انتظار، ص 23
در مطالب قبلی عرض شد چرا باید امام زمان (علیه السلام) را از خدا بخواهیم ؟
در ادامه این موضوع مطرح میشود که اساساً دعا برای ظهور آن حضرت طبق استناد به دو روایت زیر، واجب است!
حضرت جوادالائمه(علیه السلام) فرموده اند:در زمان غیبت انتظار ظهور مهدی(علیه السلام) واجب است.
و حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) نیز در عالم مکاشفه به مرحوم میرزا محمد باقر فقیه ایمانی فرمودند:
در منبرها به مردم بگویید و به آنان دستور دهید توبه نموده و درباره ی تعجیل ظهور حضرت حجّت(ارواحنا فداه) دعا نمایند. دعا برای آمدن آن حضرت مانند نماز میّت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن عده ای از دیگران ساقط شود بلکه مانند نمازهای پنج گانه است که بر هر فرد بالغ واجب است که برای ظهور امام عصر(علیه السلام) دعا کند.
______
پ.ن: حال سوالی که مطرح میشود توسط بسیاری از دوستان روشن فکر! که از کجا آمده که برای ظهور آن حضرت دعا کنیم و جوابی که ما می دهیم نه از سر هوا و هوس و دلتنگی که از نصّ روایت معصوم سرچشمه گرفته و ما از خود حرفی نداریم..
پ.ن دوم: خدایا اگر تا به حال این واجب فردی از ما قضا شده به کرمت ببخش ... اللهم عجّل لولیک الفرج
منابع:
1-صحیفه ی مهدیه، ص 89
2-مکیال المکارم، ج1 ، ص 438
در کتاب "سوگند به نور شب تاب" داستانی زیبا و مستند از عظمت مولای عالمیان حضرت صاحب الامر، امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) آورده شده که توجه عزیزان را به آن جلب میکنم:
از فرزند آخوند خراسانی نقل شده است که در نجف مادرمان بیمار شد و همه ی اطبا از معالجه او عاجز شدند. شنیدیم فردی به نجف آمده و از علوم غریبه(رمل و...) مطّلع است.
من و برادر بزرگترم به اتفاق نزد او رفتیم و نیتی کردیم، پس از لحظاتی گفت آنچه در نیت شما است زنی بیمار است که خوب شدنی نیست و تا چند روز دیگر از دنیا خواهد رفت و همین طور هم بود، ما مادرمان را در نظر گرفته بودیم و او هم پس از چند روز درگذشت.
آن گاه برادرم دوباره نیتی کرد و از آن مرد خواست که در این مورد نیز نظر خود را بگوید، آن مرد در فکر فرو رفت، رنگش تغییر کرد. مدتی حرف نزد و سرش پایین بود، سر انجام گفت عجیب است،کسی که تو در نیت داری الان در مشرق بود .ناگهان او را مغرب دیدم.دوباره در مشرق مشاهده نمودم او کسی است که می بینم گویا خورشید دور سرش می گردد و افلاک گرد او در دوَرانند.
برادرم وجود مقدّس حضرت صاحب الزّمان(علیه السلام) را نیّت کرده بود.
آری این خاندان مدار دهرند. آسیای وجود بر محور هستی آنها می چرخد. سیر افلاک و گردش کُرات به برکت آنها و بر قطب وجود آنها استوار است و امروزه حضرت اباصالح المهدی (علیه السلام) مدار دهر است و چرخش چرخ هستی به طفیل وجود اوست.
_____
پ.ن: پدری مهربان و با عظمت که چرخش افلاک به اراده اوست را از خدا بخواهیم چیز کوچکی خواسته ایم؟!
آن روز هم مثل روزهای دیگر خدا، با یاد او به سوی مدرسه حرکت کردم.
سه شنبه در کلاس دوّم، درس حرفه و فن داشتم. بعد از مدّتی که طول کشید تا بچّه ها وارد کلاس شوند، من نیز به دنبال ایشان وارد کلاس شدم. کلاس را با نام حضرت زهرا(سلام الله علیها) و دعای فرج آقا امام زمان(علیه السلام) شروع کردم. آخر زمانی که میخواهم درس را شروع کنم قبل از آن صلوات مخصوصه ی مادر سادات و دعای فرج را به همراه بچه ها می خوانم و این کار باعث شده تا همه حفظ شوند. نمی دانم چطور شد که پس از دعای فرج چند بیتی نیز از آقا امام زمان(علیه السلام) به ذهنم آمد و شروع کردم به خواندن. گوشه ی سمت راست کلاس در ردیف جلو یکی از بچّه ها به شدّت منقلب شده بود و گریه می کرد.
بعد از آن که دقایقی گذشت به سمت من آمد و گفت: آقا اجازه؟! می دانید که چرا این قدر گریه می کردم؟ گفتم: نه! گفت: آیا می خواهید برایتان بگویم؟ گفتم: بگو. گفت: آقا شما که داشتید می خواندید یک دفعه دیدم یک آقایی سبزپوش با صورتی پر از نور جلوی تخته ایستاده این طور فرمایش میکنند:
بگویید مهدی، بگویید مهدی(علیه السلام)... مهدی(علیه السلام) خوب است... مهدی(علیه السلام) شما را دوست دارد.
بعد در حالی که بغض گلویش را فشرده بود و نمی توانست خوب صحبت کند، گفت آقا اجازه! گمانم آقا امام زمان(علیه السلام) بودند. من او را در آغوش گرفتم و گفتم همین طور است خود ایشان بودند.
_____
پ.ن: آقا ما را دوست داری و منتظر مایی ! بر عکس شده، از زمین به آسمان میبارد. ما باید منتظرتان باشیم که ... نیستیم.
مولا جان خودت عاشقمان کن.
منبع:قاصدک های ظهور ، دکتر علی هراتیان
در کتاب وزین صحیفه مهدیه جریانی از مکاشفه یکی از علمای قم این گونه آورده شده:
حضرت سیّدالشهداء(علیه السلام) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند:
... مهدی ما (علیه السلام) در عصر خودش مظلوم است. تا می توانید درباره ی او سخن بگویید و قلم فرسایی کنید. آن چه درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره ی همه ی معصومین(علیهم السلام) گفته اید، چون حضرات معصومین همه در عصمت، ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر مهدی ما(علیه السلام) است سزاوار است درباره ی او مطلب گفته شود.
امام حسین(علیه السلام)در خاتمه فرمودند: باز تأکید می کنم که درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید. مهدی ما مظلوم است. بیش از آنچه نوشته و گفته شده، باید درباره اش نوشت و گفت.
______
پ.ن: همین جریانات و نوشته ها که به ما رسیده ما را بس که تمام وقت خود را برای امام حاضر خود بگذاریم ، خدایا به ما و دوستان ما این توفیق را عنایت بفرما !
مرحوم علامه ی میرجهانی در کتاب شیفتگان حضرت مهدی(علیه السلام)، جلد اول این گونه می گوید:
در عالم رؤیا مادر مظلومه ام حضرت فاطمه ی صدیقه(علیها السلام) را دیدم و ایشان سه بیت شعر به فارسی خواندند. وقتی بیدار شدم فقط یک بیت را به یاد داشتم و آن بیت اینگونه است:
دلی شکسته تر از من در آن زمانه نبود * در این زمانه دل فرزند من شکسته تر است
______
پ.ن: ندیدم غریبی به تنهایی تو ، مولای تنهای من !
فعــلا نه
