پاداش منتظران واقعی
امام صادق(علیه السلام) در مجلسشان نشسته بودند. پیرمردی وارد شد و شروع کرد به گریه کردن.حضرت فرمودند: چرا گریه می کنی؟
عرضه داشت که می بینم روزگار با شما این چنین کرده است. هر روز منتظرم آن فرجی که وعده داده شده بیاید و شما از این گرفتاری و از این که شما را از جایگاه اصلی تان کنار زده اند، نجات یابید...حالا استخوان های من سست شده، قدم خمیده شده،موهایم سپید گشته و نتوانستم فرج شما را درک کنم، چرا گریه نکنم؟ حضرت صادق(علیه السلام) فرمودند:
اگر با چنین روحیه و حالتی و در حالت انتظار فرج و در حالتی که به آن حقایق اعتماد داشته باشی و فرج را درک نکرده باشی از دنیا رفتی بدان که در جهان واپسین با ما و در درجه ی ما و همراه ما خواهی بود و اگر فرج را درک کردی که خوشا به حالت...
وقتی آن پیرمرد با خوشحالی مجلس را ترک می کرد حضرت صادق(علیه السلام) با این عبارات پیرمرد را بدرقه کردند:
اگر یک روز از عمر دنیا باقی مانده باشد، خدا آن روز را آن قدر طولانی خواهد کرد که مهدی ما(علیه السلام) ظاهر شود. شیعیان ما در روزگار غیبت آن حضرت به فتنه و حیرت زدگی هایی می افتند و خدا جمعی را که مخلصان درگاه او هستند بر این اعتقاد ثابت قدم نگه می دارد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع: چشم انداز،اصغر صادقی،ص 45-44
تا ما به خود نیاییم..