از تشرفات مرحوم نجفی مرعشی که به تشرفات مرعشیه معروفند، تشرفی به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف است که در آن توصیه هایی از طرف امام عصر سلام الله علیه ذکر میگردد؛
در ایام تحصیل علوم دینی و فقه اهل بیت علیم السّلام در نجف اشرف، شوق زیاد جهت دیدار جمال مولایمان بقیه اللّه الاعظم داشتم. با خود عهد کردم که چهل شب چهارشنبه پیاده به مسجد سهله بروم به این نیت که جمال آقا صاحب الامر علیه السّلام را زیارت و به فوز بزرگ نائل شوم.
از عاشقان و بزرگانی که مشرف خدمت وجود مقدس حضرت ولی عصر، امام زمان ارواحنا له الفداه شده اند؛ مرحوم آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی می باشند. ایشان تشرفاتی داشته اند که در این مجال به بررسی زندگی نامه ایشان می پردازیم؛
او در سال ۱۳۱۵ (قمری) در نجف به دنیا آمد. پدرش سید شمس الدین محمود مرعشی از فقهای دوران خود بودسید شهاب الدین پس از فراگیری مقدمات علوم اسلامی، در نجف، در درس خارج فقه و اصول آقا ضیاء عراقی، شیخ احمد کاشف الغطا حاضر شد و از محضر آنان بهره‌های فراوان برد.
یکی از علماء که عمر خود را در مسیر تبلیغ برای امام عصر(علیه السلام) سپری کرده است، می گوید:
من در طول عمر خود کارها و اشتغالات فراوان دینی داشته ام. بسیار درس خوانده ام و بسیار تدریس کرده ام.ریاضت های شرعی،عبادت ها،تهجّدها و بیداری های فراوان شبانه داشته ام.منبرهای زیاد رفته ام.مناظرات گوناگون با ارباب ادیان داشته ام.آثار قلمی دینی نگاشته ام.مطالعات فراوان در کتب مختلف نموده ام و...اما به هیچ یک از آنها برای لحظه ی مرگم دل نبسته ام و اعتماد و آرامش قلبی لازم را ندارم هرچند که همه و همه ی کارها خالص و مؤثّر دینی بوده است.
امّا آنچه که بدان دل بسته و مطمئن هستم،آن است که در طول عمرم حضرت مهدی(علیه السلام)را دوست داشته ام و توفیق خدمت به آن حضرت را یافته ام لذا امیدی قریب به یقین دارم که حضرت در هنگام مرگ با اشاره ای به ملک الموت مرا از این مهلکه سالم و سربلند می رهاند.
______
پ.ن: حقیر و دوستانی که به یاد آن محبوب انتشار دهنده مطلبی هستیم به همین عنایت و گوشه چشم آن نظر کیمیاگر محتاجیم. مولا نظری به حقّ مادرت زهرا(سلام الله علیها)
منبع: به نقل از آفاق انتظار، ص 23
مرحوم شیخ حسنعلی اصفهانی (معروف به نخودکی) از کودکی به عبادت و ریاضت اشتغال داشته و زحمات فراوان و طاقت فرسایی را برای رسیدن به اهداف بلند روحی متحمّل شده بوده اند که فوق العاده مهم و پرزحمت بوده است.
آن بزرگوار هر چه از اذکار و اوراد و ختومات و همچنین نمازها و آیات قرآن را که در مدّت عمر خود از کودکی انجام داده بودند(در قالب کتابی) یادداشت کرده و به خاطر متضمّن بودن آن نوشته بر اسرار و نکات مهم و...به یکی از دوستان خویش سپرده بودند.
آنچه ایشان در آخر کتاب خود نوشته بودند این نکته بود که ای کاش این اذکار و ختومات و این اوراد و زحمات را در راه نزدیک شدن و تقرّب به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف انجام می دادم.
ببینید یک شخصیت مهم که نام ایشان زبانزد خاص و عام بوده و هست چگونه در آخر عمر پس از آن همه تلاش و کوشش خستگی ناپذیر و بی نظیر آرزو می کند که : "ای کاش هدف خود را از آن همه زحمت و آن همه رنج و مشقّت تقرّب به حضرت بقیة الله (علیه السلام) قرار داده بودم..."
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن : اگر شیخ حسن علی اصفهانی که به همه درجات ریاضتی رسیده بودند این آرزو را در آخر عمر میکنند ، پس ما که هنوز نفس میکشیم به برکت وجود آن نازنین پدر ، بیاییم خود را وقف آن پدر مهربان و غریب کنیم .
منبع: صحیفه ی مهدیّه، ص62-61
فعــلا نه
